Naar de Westkust
Door: Gerard
Blijf op de hoogte en volg Gerard
18 Oktober 2014 | Canada, Ucluelet
In de afgelopen weken heb ik door prachtige natuur gereisd. Na Revelstoke belandde ik vrij onverwacht - iemand op een terrasje gaf mij een tip - in het Roderick Haig Brown Park aan de Adamsriver in het noordelijke shuswapgebied. Jaarlijks in oktober komen daar in een vierjaarlijkse cyclus de zalmen terug die daar verwekt en geboren zijn. Prachtige rode zalmen met een groene kop, de Sockeyes, gaan daar al stilliggend in de snelstromende rivier paren op vrijwel exact de zelfde plaats waar zij eerder zijn verwekt. In een periode van enkele weken leggen en bevruchten ze hun eitjes om vervolgens binnen enkele weken te sterven. De bevruchte eitjes die de winter overleven worden vervolgens kleine visjes die in Lake Adams groeien en voldoende krachtig worden om de reis door de rivieren richting de oceaan aan te vangen en te overleven. In zee moeten ze vervolgens eerst fysiek omschakelen naar zout water. Daar blijven ze dan twee jaar in scholen rondzwemmen totdat hun instinct of zoiets zegt dat het tijd is om terug te gaan naar de Adamsriver.
Als ze met z'n allen zo in de rivier liggen is dat een prachtig gezicht. Tussendoor zie je al de eerste, veel grotere en donkerder Chinooks zwemmen. Dat is een ander soort zalm die wat te vroeg terug is gekomen en eigenlijk pas in november zijn paringsprogramma aflegt.
Het hele gebeuren is een educatieve attractie voor schoolklassen en voor toeristen. Het geheel gaat met allerlei festiviteiten gepaard. En denk niet dat het interessant is om hiertussen te gaan vissen. De vissen zijn nauwelijks bezig met eten en ze zijn bovendien naar verluidt niet meer te vreten. Zij zijn door de lange reis trug naar de Adamsriver zo uitgemergeld dat ze niet voor niets snel doodgaan. Beren en adelaars zijn ook niet echt in deze vissen geinteresseerd, omdat zij het vet dat de vissen moet opleveren nu juist niet meer hebben.
Gelukkig heb ik wel mijn eerste zwarte beer bij iemand in de tuin gezien en mijn eerste twee adelaars die zeer laag kwamen overvliegen met het geluid van een hond die volledig buiten adem is, maar dan langzamer.
Nadat ik het zalmengebeuren wel gezien had ben ik door prachtige berggebieden getoerd om in Whistler uit te komen. Een bergdorp dat bekendstaat om zijn Olympische winterspelen. En daar nog steeds op teert. Vakantie houden is in de zomer als in de winter waanzinnig duur. Het kamperen bleek niet alleen fors duurder te zijn dan elders, ik moest ook nog op zoek naar een fatsoenlijk dekbed omdat ik 's-nachts lag te klappertanden in mijn campertje.
Na twee dagen maar weer doorgereden naar de Sunshinecoast, oftewel naar Powell River. Een leuke plaats met een leuke geschiedenis, waar je alleen maar met de boot kunt komen. Let op het is dus geen eiland, maar je kunt nu eenmaal niet over de bergen naar het dorp en het bijbehorende gebied. De bevolking. van het dorp is een combinatie van toeristen, bejaarden en werknemers van de oude, maar nu hoogst moderne papierfabriek. In het verleden werkten op die fabriek nog ruim 3.000 werknemers, maar nu nog maar zo'n 250. Het schijnt de meest moderne en schone papierfabriek van het noordelijk halfrond te zijn. Aan de oude gebouwen en de oude gezonken oorlogsschepen die als kade dienen is dat echter niet te zien.
Het gebied is zeer fotogeniek en interessant, maar door de dagenlange regen heb ik vrijwel geen foto's kunnen maken. Dus daarom maar snel naar Vancouver Island. Maar daarover later meer.
Als ze met z'n allen zo in de rivier liggen is dat een prachtig gezicht. Tussendoor zie je al de eerste, veel grotere en donkerder Chinooks zwemmen. Dat is een ander soort zalm die wat te vroeg terug is gekomen en eigenlijk pas in november zijn paringsprogramma aflegt.
Het hele gebeuren is een educatieve attractie voor schoolklassen en voor toeristen. Het geheel gaat met allerlei festiviteiten gepaard. En denk niet dat het interessant is om hiertussen te gaan vissen. De vissen zijn nauwelijks bezig met eten en ze zijn bovendien naar verluidt niet meer te vreten. Zij zijn door de lange reis trug naar de Adamsriver zo uitgemergeld dat ze niet voor niets snel doodgaan. Beren en adelaars zijn ook niet echt in deze vissen geinteresseerd, omdat zij het vet dat de vissen moet opleveren nu juist niet meer hebben.
Gelukkig heb ik wel mijn eerste zwarte beer bij iemand in de tuin gezien en mijn eerste twee adelaars die zeer laag kwamen overvliegen met het geluid van een hond die volledig buiten adem is, maar dan langzamer.
Nadat ik het zalmengebeuren wel gezien had ben ik door prachtige berggebieden getoerd om in Whistler uit te komen. Een bergdorp dat bekendstaat om zijn Olympische winterspelen. En daar nog steeds op teert. Vakantie houden is in de zomer als in de winter waanzinnig duur. Het kamperen bleek niet alleen fors duurder te zijn dan elders, ik moest ook nog op zoek naar een fatsoenlijk dekbed omdat ik 's-nachts lag te klappertanden in mijn campertje.
Na twee dagen maar weer doorgereden naar de Sunshinecoast, oftewel naar Powell River. Een leuke plaats met een leuke geschiedenis, waar je alleen maar met de boot kunt komen. Let op het is dus geen eiland, maar je kunt nu eenmaal niet over de bergen naar het dorp en het bijbehorende gebied. De bevolking. van het dorp is een combinatie van toeristen, bejaarden en werknemers van de oude, maar nu hoogst moderne papierfabriek. In het verleden werkten op die fabriek nog ruim 3.000 werknemers, maar nu nog maar zo'n 250. Het schijnt de meest moderne en schone papierfabriek van het noordelijk halfrond te zijn. Aan de oude gebouwen en de oude gezonken oorlogsschepen die als kade dienen is dat echter niet te zien.
Het gebied is zeer fotogeniek en interessant, maar door de dagenlange regen heb ik vrijwel geen foto's kunnen maken. Dus daarom maar snel naar Vancouver Island. Maar daarover later meer.
-
19 Oktober 2014 - 00:19
Edith Snoeij:
Ha Gerard,
Moet toch wel bijzonder zijn om dit allemaal zo te zien. Jammer dat je pech hebt met al die regen.
Groet Edith -
20 Oktober 2014 - 10:39
Gert:
Hoi Gerard, klinkt allemaal heel goed. Veel plezier!
Groet
Gert -
20 Oktober 2014 - 14:06
Gerard Vonk:
Prachtig Gerard,
En ook leuk dat je - ondanks de regen - nog een paar foto's hebt kunnen maken van die zalmen met hun groene kop! bijzonder om te zien! Veel plezier verder, ik ben vol verwachting van je volgende avonturen! -
21 Oktober 2014 - 11:21
Marga:
Hoi,hoi,
Leuk verhaal. Ik wist helemaal niet dat chinook een zalm is die wat te vroeg is aangekomen. Ik denk bij chinook gelijk aan de shoppingmall in Calgary of de wind uit de wind de bergen.
Weer wat geleerd. Veel plezier en wees voorzichtig.
-
21 Oktober 2014 - 11:21
Marga:
Hoi,hoi,
Leuk verhaal. Ik wist helemaal niet dat chinook een zalm is die wat te vroeg is aangekomen. Ik denk bij chinook gelijk aan de shoppingmall in Calgary of de wind uit de wind de bergen.
Weer wat geleerd. Veel plezier en wees voorzichtig.
-
21 Oktober 2014 - 11:22
Marga:
Hoi,hoi,
Leuk verhaal. Ik wist helemaal niet dat chinook een zalm is die wat te vroeg is aangekomen. Ik denk bij chinook gelijk aan de shoppingmall in Calgary of de wind uit de wind de bergen.
Weer wat geleerd. Veel plezier en wees voorzichtig.
-
21 Oktober 2014 - 11:22
Marga:
Hoi,hoi,
Leuk verhaal. Ik wist helemaal niet dat chinook een zalm is die wat te vroeg is aangekomen. Ik denk bij chinook gelijk aan de shoppingmall in Calgary of de wind uit de wind de bergen.
Weer wat geleerd. Veel plezier en wees voorzichtig.
-
22 Oktober 2014 - 12:10
Marja:
Hallo Gerard,
Ik geniet van je verhalen. Sockeye schijnt de lekkerste zalm te zijn die er is. Maar om hem te eten moet je kennelijk niet op deze plek zijn! Goede reis verder. Wij gaan vrijdag mahyongen bij ons thuis. Zal je missen. Goede reis verder. -
27 Oktober 2014 - 14:43
Martha:
hoi gerard,
inmiddels ben ik ook aangehaakt en lees je verslagen. leuk! heb een goede tijd daar. hier is het inmiddels
herfst geworden. hartelijks, martha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
